آینده جایی برای پناه بردن است، درست آنجایی که امروز را حواله فرداهایی می‌دهی، آرامش بخش است. شایدها و اگرها برایمان سایه خیالی می‌سازد تا از امروز عبور کنیم، اما عادتی مسموم اینکه اغلب اوقات دچار دغدغه زیستن در آینده‌ایم، به شکلی نامطلوب شوق و لذت از لحظه‌ها را تلف می‌کنیم تا بی سرانجام تن به مسیر بی انتهای رسیدن دهیم.