ایسم ها
ایسم ها
ایسم ها،مکاتب هنری و فلسفی هرکدام دارای تاریخ و مانیفست فکری و نظری هستند،
بخشی از روند رویش یک سبک،دارای تاریخ و تکامل از نقطه شروع تا اوج آن مکتب می باشد.
اینکه غلامرضا با قلدری،عکس ،قطعه موسیقی، و هر شعرنامربوطی را می خواهد در سبکی فرو کند،امری عبث و احمقانه است،
شاید کوچکترین کار برای فُرم بخشی، محتوا و سپس رِفُرم،مطالعه بخشی از تاریخ و‌جریان رشد مکتبی خاص باشد،
و کمی صبوری، اینکه یک شبه با سر در فلان ایسم فرود می آیی از تو یک گدای منزوی و دُ گم اندیش ،
که دچار توهمی خودشیفته وارشده و معتقد به اینکه «دیگرانی هنر من را درک نمیکنند» می سازد.
از هر سوژه ای ایرانیزه ساختن و بعدترها گالری هنری زدن و آلبوم ساختن،
تنها بی هویتی تورا نمایان می کند با همین فرمول بسیار انسان هایی که در خیال خود احساس شخص خاصی بودن دارند،شکل می گیرد،
خنده دار اینکه چطور با این همه نقاش و عکاس، فَشِن دیزاین، نویسنده، هنوز اندر خم یک کوچه ایم؟