تظاهر به دوست داشتن کسی یا حتی چیزی، شروع یک جنایت تاریک است، ادای احساسی نصف و‌ نیمه، ترحمی جعلی، پشت صحنه اما، یک نقش پلید در چهره‌ای به ظاهر خیرخواه، متظاهر همواره خالی از جسارت و فراری از خود واقعی است.او ‌از دوست داشته شدن می‌ترسد، دوست داشته شدن می‌تواند نقطه‌های تاریک آدم‌ را نهان کند، بسیاری از ما در تعبیر عشق نگران از هم گسستن‌ خودمان هستیم، پس می‌کُشیم هر آنچه که ما را به خود واقعی نزدیک‌ کند.