در علم اقتصاد واژه ای است به نام [خطای هزینه هدررفته]

وقتی که زمان، پول، انرژی یا عشق زیادی را صرف چیزی کرده باشیم؛

این هزینه دلیل آن می‌شود که حتی اگر با موضوعی محکوم به شکست مواجه هستیم،

به آن ادامه دهیم،

چیزی که به فرهنگ هر ایرانی گره خورده،

اینکه باید هر کاری را حتی به قیمت نابودی اش تا ته بروی صرفا به این دلیل که‌ تو را یک‌آدم بی اراده خطاب نکنند ،

چه عشق ها و چه زندگی هایی که  فقط با این کلیشه احمقانه «تا تهش حتما باید رفت» تباه نشده است.