سلام بر او که بر شکمبارگی مسئولان شورید. سلام بر امامی که ساز و کار اقتصادی جامعه، توزیع ناعادلانه ثروت، اشرافیت مدیران و متاثر از آن تجمل گرایی رواج یافته بین مردم تنها ۵۰ سال بعد از انقلاب اسلامی پیامبر(ص) به قتلگاهش برد و بیت المال خواران برای کشتنش از هم سبقت گرفتند.
معنای ساده اش اینکه ثروت جامعه را مثل یک کاموا دارند یک عده خاص بین خودشان دست به دست می کنند.