همچنان با فاصله‌ای زیاد،
بودن با کسی که تو را می‌فهمد مصداق بارز خوشبختی است.
کسی که حتی سکوت‌اش تو را سر شوق می‌آورد و بودن در کنارش امن است.
جایی در زندگی خالی از معنا می‌شوی،
آدم‌ها برایت فقط تداعی تصویر و صدا هستند،
فهمیده شدن برایت پناهگاه می‌شود مانند خانه،
توضیح دادن تلخی‌هایت،
در دنیایی که برای تو و آرزوهایت اهمیتی قائل نیست،
شنیدن زخم‌هایت موهبت بزرگی است.
