پادشکنندگی ( Antifragility)؛ یک ویژگی در سامانه ها است که اگر در معرض تنش و ضربه یا هر نوع ناملایمت قرار بگیرد، به موقعیتی بهتر از قبل خواهد رفت و در برابر آن عامل، مقاوم‌تر خواهد شد. مفهوم پادشکنندگی فراتر از قابلیت ارتجاع و استحکام ساختاری است چرا که سامانه را در موقعیت بهتری از وضعیت پیشین قرار می‌دهد. پادشکننده فراتر از محکم بودن است! یعنی چیزی که وقتی به آن شوک وارد می‌شود، به جای این‌که بشکند و یا در برابر آن مقاوم شود، رشد کند! برخی چیزها از شوک‌های خارجی منتفع می‌شوند. وقتی آن‌ها در معرض نوسانات، رویدادهای اتفاقی، بی‌نظمی و استرس قرار می‌گیرند، رشد می‌کنند! چیزهایی که پادشکننده هستند، به شدت عاشق ریسک و عدم قطعیت‌اند! هر چیزی که پادشکننده باشد، در برابر ضربه و شوک‌ها ثابت نمی‌ماند، بلکه بهتر می‌شود.