سی سالگی
سی سالگی به بعد، سن اصرار نکردن است.
سی سالگی به بعد، سن اصرار نکردن است.
دستگاه پروپاگاندای اتحاد جماهیر شوروی در دوران جنگ سرد تکنیکی داشت به نام« Whataboutism»
( پس چه ایسم)
تکنیک اینگونه عمل میکرد که به عنوان مثال شما هرگونه انتقادی از سیستم را به زبان میآوردید، به جای پاسخ به آن مشکل که شکل صحیح حل مشکل است ، از تکنیک «Whataboutism» استفاده میشد
به این صورت که به جای پاسخ به سوال شما یک مشکل از دنیای غرب را جایگزین میکرد. بعنوان مثال :
- چرا مرغ گران شده؟
+پس فقیرهای آمریکا رو چی میگی ؟!
در یک فرم کلی در زبان فارسی این نوع مغلطه در فرهنگ گفتمان قالب ایرانی جا افتاده است.
شکل کلی آن چنین قالبی است : "حالا من اینطوری، ولی تو چی؟"
این روزها، آدمهای بسیار زیادی از نقاب فرافکنی و نوعی مکانیسم دفاعی استفاده میکنند...
بامزه اینکه حق به جانبی و تمسخر دیگری هر لحظه دارد در بطن تک تک ما رسوخ می کند.
خب به اصرار یکی از دوستان نزدیکم، شروع میکنم به نوشتن و انتشار اون ...
هدف اصلاح عقاید غلط و اشتراک گذاشتن عقایده و حتی ایده های کاراست .
گه گاهی تحلیل میکنم و گه گاهی دلنوشته هایم را منتشر خواهم کرد .
بسیار خوشحال میشم که تبادل داشته باشیم در زمینه های مختلف ...
هر آنچه در این وبگاه منتشر خواهد شد،تجربیات،ایده ها و تفکر و عقیده های شخصی من بوده و هیچ ربطی به جریانی خاص ندارد . البته گاهی محتوای آموزشی در زمینه های مختلف منتشر خواهم کرد .
محیط سایت خیلی سادست سعی میکنم به دلخواه خودم و به مرور تغییرش بدم ..
از شما بازدید کننده گرامی هم دعوت میکنم که نظراتتون رو در مورد مطالب منتشر شده با م درمیون بگذارید ...
و در نهایت شعار همیشگی من :
استاد تغییر باشیم نه قربانی تقدیر ...
من تابعی از پول پدرم و رفاهی که فراهم کرده + تلاش های خودم در دایره ای از منابع که در زندگی ام بوده + شانس + ارتباطات
شاهد موفقیت هایی در زندگی ام هستم،
نبود این موقعیت ها را بهانه ای برای تلاش نکردن نمی دانم.
من در مواجه با دیگرانی که حتی برای روزمرگی های ساده می جنگند،
ادعای خود ساخته بودن،
مستقل بودن و لایق بودن را نمیکنم،
تحقیر و ادعایی هم ندارم،
بخش بزرگی از این خروجی در زندگی را مدیون قرار گرفتن در شرایطی که هیچ دخالت و تلاشی برای آن نداشته ام، هستم.